Stowarzyszenie „Możesz” na rzecz psychoprofilaktyki i rozwoju dzieci i młodzieży
ul. Warszawska 24, 05-820 Piastów

KRS: 0000124097
NIP: 534-23-53-980
REGON: 015234083
KONTO: PKO BP S.A. IIIo/W-wa 93 1020 1097 0000 7102 0133 5801

Stowarzyszenie „Możesz” na rzecz psychoprofilaktyki i rozwoju dzieci i młodzieży zostało założone i zarejestrowane w 2002 roku. Główną inicjatorką powstania organizacji była Anna Jaskólska. Dynamiczny rozwój działalności zapoczątkowało walne zebranie w 2006 roku. Szybko udało nam się pozyskać zewnętrzne środki na organizację akcji miejskich. Wkrótce jednostka uzyskała status organizacji pożytku publicznego. Poza darczyńcami  pojawili się także pierwsi, poważni beneficjenci pozyskanych środków. Od początku funkcjonowania do chwili obecnej wspieramy dzieci przewlekle chore poprzez zakup leków i rehabilitację, kupujemy sprzęt dla osób niepełnosprawnych i fundujemy wyjazdy sanatoryjne.

Wśród naszych podopiecznych są m.in. Maciej Reisch, Patryk Kuć, Marysia Melnyk,  Franciszek Snarski, Oliwia Michalska, Katarzyna Łuczak, Łukasz Sowiński i wielu innych. Pomocą objęte są też dzieci zagrożone wykluczeniem społecznym i biedą. Staramy się zaspokoić ich potrzeby we współpracy z innymi organizacjami i m.in. parafiami.

Kilka lat funkcjonowania zaowocowało wprowadzeniem do życia miasta cyklicznych wydarzeń m.in. „Ciastko z bajką”, „Dzień Dziecka Bożego” przy parafii Chrystusa Króla Wszechświata, „Liga mieszkańców”, „Świetliki”. Z roku na rok przybywa liczba darczyńców i partnerów wspierających funkcjonowanie organizacji zarówno poprzez „1%” / „1,5%” jak i bezpośrednie wpłaty. Przybywa także grupa podopiecznych oraz realizowanych zadań dodatkowych. Szczegółowe informacje dot. ww. zainteresowani znajdą w opublikowanych na naszej stronie corocznych sprawozdaniach z działalności oraz artykułach prezentowanych w dziale „aktualności”.

Zobacz film podsumowujący 10 lat Stowarzyszenia Możesz:

Dzieci, które skosztowały „Ciastka z bajką” poznały mnie jako wujka Wykrzyknika, ale nawet bez czarnego cylindra na głowie uwielbiam opowiadać dzieciom bajki. Jako prezes Stowarzyszenia muszę się raczej tego wystrzegać w Urzędzie Skarbowym, ale przy Zosi, Basi, Kubie i Antku nie miałem już żadnych oporów i mogłem być na zmianę – złym wilkiem, dobrym olbrzymem albo tatą Pinokia połkniętym przez wielką rybę. Nigdy nie opuszcza mnie cudowna żona – Bożenka, która jest nie tylko wspaniałą Panią domu, ale także pomaga w bieżącej działalności Stowarzyszenia. 

Podobno ludzie się zrzeszają wyłącznie po to, by protestować. Ze Stowarzyszeniem MOŻESZ było… dokładnie tak samo! Protestujemy bowiem przeciwko: nudzie, nazywaniu Piastowa „sypialnią”, narzekaniu na wszystko dookoła i twierdzeniu, że nic się nie da zrobić…

„Nie wolno niczego nie robić tylko dlatego, że nie można zrobić wszystkiego”… Tak przed ponad stu laty mawiał rosyjski pisarz Iwan Siergiejewicz Turgieniew. Kilka lat temu z podobnego założenia wyszła nieoceniona Anna Jaskólska, która skrzyknęła grupę piastowskich lokalnych liderów, wolontariuszy, animatorów wspólnot oazowych oraz młodych pedagogów i dała im do ręki instrument do działania – Stowarzyszenie MOŻESZ. W listopadzie 2006 zostało ono reaktywowane po to, by codziennie udowadniać, że „chcieć to móc, miłość to moc a wiara czyni cuda”. To co udało się dotąd zrealizować, zwłaszcza dla najmłodszych, to wspaniałe dzieło ludzi, którzy nie boją się marzyć. A nasze marzenia to miasto, które nie będzie tylko sypialnią Warszawy, ale przede wszystkim miłym miejscem do życia, rozwoju – także duchowego – edukacji, zabawy, integracji i wsparcia dla niepełnosprawnych. To ludzie, którzy nie będą dla siebie anonimowi i obcy, ale z biegiem czasu będzie ich więcej łączyć niż dzielić. Czy to nazbyt optymistyczne dążenia? „Nie wolno niczego nie robić tylko dlatego, że nie można zrobić wszystkiego”… CHCĘ, MOGĘ – MOŻESZ!

Joanna i Leszek z Piastowem od lat związali się na dobre i na złe, a właściwie – tylko na dobre. Stąd zaangażowanie w pracę Stowarzyszenia MOŻESZ. Wykształcenie z elementami plastyki i historii sztuki  „popchnęło” ich do zaprojektowania logo Stowarzyszenia, ale też pozwala realizować się w dekoracjach na „Ciastko z bajką” i wszelkiego rodzaju zajęciach rękodzieła.

Edukacja pedagogiczna z kolei skierowała zawodowo parę w stronę piastowskich placówek szkolnych i opiekuńczo – wychowawczych. Dzisiaj Joanna jest Wiceprezesem Stowarzyszenia i kieruje pracą Świetlicy Środowiskowo – Integracyjnej „Dom Jana Pawła II” w Piastowie. Pasja sportowa, bez wątpienia bardziej widoczna u Leszka ujawnia się zaś w pomocy organizacyjnej działalności sportowej Stowarzyszenia, którego również jest członkiem.

Od urodzenia jestem związany z Piastowem. Tutaj jest moja najbliższa rodzina, przyjaciele, ulubione szkoły, boiska, klimaty. W czerwcu 2012 roku udało mi się także dokonać życiowego transferu – po ślubie do grona mieszkańców Piastowa dołączyła moja żona Ewa. Oboje staramy się aby poza hasłami „praca, dom, praca, dom…” był w naszym życiu czas i miejsce na rozwijanie własnych talentów oraz dzielenie się nimi z pożytkiem dla otoczenia.

Moją główną pasją jest organizacja i prowadzenie wydarzeń o charakterze rekreacyjnym, sportowym, rozrywkowym. Stąd też powstały w trakcie dotychczasowej aktywności w „Możesz” projekty takie jak liga mieszkańców, „Gimnaztyka”, „Sportowa osiemnastka”, charytatywny maraton fitness. Każda z tych akcji wymagała zaangażowania nie tylko własnego czasu i energii ale także zebrania zespołu ludzi o podobnych zainteresowaniach oraz potrzebie aktywności społecznej. Ich postawa – jak zresztą postawa wszystkich osób zaangażowanych w działania Stowarzyszenia – jest główną motywacją i inspiracją do dalszego działania oraz walki z własnym lenistwem.

Organizując choćby najmniejszą akcję mam poczucie pozytywnego wpływu na otoczenie, przeświadczenie o tym że można coś zmienić na lepsze – to ciężko uzyskać przed ekranem komputera czy telewizora. Zachęcam do działania i wspierania naszej wspólnej aktywności. Jak dobrze widać po boiskach – nie wystarczy jedna piłka i dwie bramki – potrzebni są jeszcze ludzie, którzy zachęcą nas do gry, wyjaśnią zasady, wskażą kiedy i z kim gramy. O wynikach takiej aktywności informujemy na naszej stronie.

W Piastowie mieszkam od urodzenia, podobnie jak cała moja rodzina. Jako pedagog przez wiele lat byłam wolontariuszką w świetlicy socjoterapeutyczno-integracyjnej (obecnie Środowiskowo – Integracyjnej „Dom Jana Pawła II”) w Piastowie, gdzie zetknęłam się ze Stowarzyszeniem „MOŻESZ”. Od tamtej pory, czyli już kilkanaście lat, angażuję się, pomagając przy organizowaniu, m.in. „Sportowej osiemnastki”, „Gimnaztyki”, „Ciastka z bajką” czy akcji „Półki do spółki”. Lubię książki, krzyżówki, gry planszowe, spacery i wycieczki po Polsce.

Piastowianin, mąż i tata dwóch córek, pedagog i profilaktyk. Od początku w Stowarzyszeniu, choć z braku czasu raczej z boku. Od roku 2014 moderujący akcję społeczną „Półki do spółki”. Pasjonat książek, filmów i kultury bardzo szeroko pojętej, ale także gór i jazdy na rowerze. 

Po 5 dniach od urodzenia zamieszkałem w Piastowie, gdzie historia mojej rodziny sięga trzech pokoleń wstecz i mieszkam tu już 44 lata. Jestem szczęśliwym małżonkiem i ojcem – mam czterech wspaniałych synów. Moja kariera społecznika w Piastowie, członka „ MOŻESZ”  rozpoczęła się pięć lat temu. Pomagam w organizowaniu cyklicznych spotkań „Ciastko z bajką”, spotkań z Mikołajem, ale przede wszystkim jestem współorganizatorem  amatorskiej ligi piłkarskiej zrzeszającej mieszkańców naszego miasta.

W Piastowie mieszkam od 2009, pokochałam to miasto od samego początku, za ludzi, za klimat, za poczucie bezpieczeństwa. Tu mam rodzinę, przyjaciół, znajomych.
Z zawodu jestem księgową, od samego początku mojej kariery pracuję i działam w organizacjach non profit. Tego typu organizacje dają poczucie, że człowiek robi coś dla kogoś. Stowarzyszenie Możesz jest miejscem, gdzie spełniam się jako księgowa, wspierając go wiedzą i doświadczeniem. Równocześnie jest to miejsce wsparcia dla mojego niepełnosprawnego syna Marcela.
Najważniejsza jest dla mnie moja rodzina, kochający mąż Tomasz i syn Marcelek.

Do Piastowa sprowadziłam się z rodzicami z jednego z warszawskich blokowisk. W tym zupełnie niepozornym miasteczku znalazłam wspaniałych przyjaciół, a co więcej – ciekawe możliwości. W Stowarzyszeniu mam szanse realizacji głównie drobnych zadań, które jednak w połączeniu sił wielu głów i rąk czasem dają niesamowite efekty. Ostatnio zajmuję się głównie poszukiwaniem środków na nasze działania oraz koordynacją projektu żeglarskiego Poza Horyzonty.

Dobrze, że jest taka przestrzeń „Możesz” w Piastowie, gdzie własne inicjatywy znajdują wsparcie w realizacji, a potrzeby spotykają się z pomocną dłonią. Wbrew pozorom wcale nie trzeba wiele, każdy może zrobić coś dla innych. Tak, ty też MOŻESZ!